آنقدر حرفهایم را خوردم... تا از زندگی سیر شدم 

ای اشنای امروز کاش در غریبگی دیروز باورت نمی کردم که اکنون بخواهم

 تو را فراموش شده ی فردا بخوانم...

انگار در دلم حرفی دیگر باقی نمانده تا برایت بگویم …تنها یک جمله!

دلـــــم پُر استــــــــــــــ پُـــرِ پُـــرِ پُـــر ...آنقــــــدر که گاهـــــــــی اضافـــــه اش


از چشمـــــانم مـــــی چـــــکد...آنقــــــــــدر کـــــــــه گاهـــــــــی ...

برای نبودن که . . . همیشه لازم نیستــــــــــ راه دوری رفته باشی...

نی همین جا...پشت تمـــــــــام ِ بغضهایت ، گم شده باشی...